AYLA HEMSIRE SORUYOR.
Günlerden pazartesiydi; Ayla nöbette durmadan koşturuyor fakat genede yetişemiyordu. Sorgulayan Ayla bir yandan da düşünüyordu niçindi bu hemşire; yetersizligi?
Bembeyaz teni kıpkırmızı olmuştu kızıl sacları dağılmış bir ara sırtından akan terleri hissetti ,cok sonradan aklına geldi idrarını saatlerdir tuttuğu.Ayla bunca hasta arasında efsanelesiyordu ama; bedenini torpuleyerek ,candan; gidiyordu.Daha bu yaşında diz ağrıları başlamışti bile..
Öğle yemeğini ayak ustu yedikten sonra deske bıraktığı çayından bir yudum aldi .Çay soğuktu aslında çayı soğuk içmeyi de hastanede öğrenmişti hic sıcak içememişti ki..Bir ara bu soğuk çayı acaba bir hemsire mi bulmustur diye düşündü bilinmezdi..
Acilan kapidan 40 li yaslarda olan başhemşire Fatma asik suratıyla girdi..Aylayi görünce suratı daha da bir asılmış ve hemen ortalığı gozlemeye baslamisti,tum hastaları ve dosyalarini tek tek kontrol ettikten sonra hiçbişey söylemeden Ayla ya dogru yönelince göz göze geldiler .Birazdan olacakları her ikisi de bildiğinden ikisi de dik durmaya özen gosteriyor ve göz temasını hic kaçırmıyorlardı.Başhemşire deski kontrol ettikten sonra ilaç dolabına yöneldi.Ayla ellerini bağlamış her zamanki cok bilmiş tavrıyla emindi onun hiçbirşey bulamayacagina .Başhemşire hic bıkmadan inceliyor fakat gerçekten bisey bulamıyor ve suratı her geçen dakika daha da asılıyordu.
En sonunda geldiği gibi hiçbişey söylemeden çıkacaktı ki Ayla:
-Fatma hanim döner sermayeden yüzde 20 fazla ödeme alan hemşireleri neye gore belirliyorsunuz?
Tam çıkacakken zor bir soruyla karşı karsiya kalan başhemşire once afalladi,biraz düşündükten sonra :
-Iyi çalışan personellere bu ödeme yapılıyor bu yasal bir durum personelin yüzde 5ine bu ödeme yapılabiliyor.
Ayla:
-Iyi çalışmanın bilimsel koşulları nelerdir ben geldiğimden beri bu ödemeyi hiç alamadım.
Bashemsire:
-Bunu ben belirlerim!!
Ayla:
–Bazı personellere bu ödeme nerdeyse sürekli yapılırken bazı personellere hic yapılmıyor.Bu arkadaşların somut basarisinedir ki?
Başhemşire iyiden iyiye gerilmiş halde deske dayanıp bir süre düşündü.Birsey söylemek istedi fakat sonra geldiği gibi çıkıp gitti.
Tum bu olanları bir köşede izleyen temizlik görevlisi Ayse:
-Ayla yavrucum bak bu gidiş iyi bir gidiş degildi,bu, ben sana biliyorum girdişiydi.
Ayla:
-Ben isimi tam yapiyorum en agir isi yapiyorum üstelik bak bir saat acik aradi kızmak icin bulamayinca da..
Ayse:
-Bulamayinca da sen karşı atağa geçtin ?
Ayla:
–Hayır ben uzun zamandır bu soruyu sormak istiyordum fakat bugüne kısmetmiş..
Tekrar kaldığı yerden isine donen Ayla gene serviste durmadan çalışmaya devam etti .Taki sabaha kadar sabah arkadaşı nobeti teslim alıncaya kadar.
Her nobet sanki ömurden giden buyuk bir parçaydı, fakat iş maaşa geldiğinde hekim dışı olarak değerlendirilecekti…
Sabah yorgun ,bıkkın tükenmiş adımlarla evine dogru gitti ,yolda her adımda hastaları aklındaydı.